Министерот за надворешни работи Ванг Ји рече дека Кина ќе продолжи да стои на страната на меѓународното право, мирот и правдата, осудувајќи ги сите акти на насилство врз цивилите во војната на Израел со Хамас.
Невидениот напад на милитантите на 7 октомври однесе над 1.400 животи во Израел и го натера да објави војна, при што стотици Палестинци сега умираат секојдневно од одмазднички напади врз Газа.
„Кина ги осудува сите дејствија што им штетат на цивилите и се спротивставува на секое кршење на меѓународното право“, рече првиот човек на Кина, на средбата со шефот за надворешна политика на ЕУ, Жозеп Борел, во петокот во Пекинг. Ванг Ји рече дека хуманитарната ситуација во Газа „брзо се влошува“ и веќе е „критична“.
Сепак, највисокиот кинески дипломат инсистираше дека „основната причина за ова прашање лежи во долгото одложување во остварувањето на сонот за независна држава Палестина и неуспехот да се поправи историската неправда што ја претрпе палестинскиот народ“.
„Израел има право на државност, како и Палестина“, изјави Ванг Ји.
„Израелците ги добија заштитните мерки за опстанок, но кој ќе се грижи за опстанокот на Палестинците? Еврејската нација повеќе не е бездомник во светот, но кога палестинската нација ќе се врати во својот дом?
Не недостигаат неправди во светот, но неправдата кон Палестина се одолговлекува повеќе од половина век. Страдањата што ги мачеа генерациите не смеат да продолжат.
Пекинг рече дека главен приоритет е „да се запре борбите што е можно поскоро“ за да се „спречи нивното бескрајно ширење“ и „да се вложат максимални напори за да се осигура безбедноста на цивилите, да се отвори хуманитарен премин за спасување и помош што е можно побрзо.“
Меѓународната заедница, вклучително и Обединетите нации, треба да ја „играат својата достојна улога во решавањето“ на кризата, додека страните во конфликтот треба „да останат мирни и да бидат воздржани, да заземат објективен и праведен став и да работат на деескалација“.
Единствениот одговор на деценискиот ќор-сокак е „решение со две држави и независна држава Палестина“, инсистираше Ванг Ји, изразувајќи надеж дека на овој начин „Палестина и Израел би можеле да коегзистираат во мир и Арапите и Евреите би можеле да живеат во хармонија“.
