Дечев: Македонскиот јазик е вештачки колку што се вештачки и другите

Крајно време е Бугарија да прекине со претензиите кон македонскиот јазик, смета Стефан Дечев, бугарски историчар и професор на Југозападниот универзитет „Неофит Рилски“ во интервју за Bloomberg TV Bulgaria, при што објаснува дека македонската нација е создадена како и секоја друга нација, а македонскиот јазик е вештачки колку што се вештачки сите други јазици.

Во интервјуто по повод бугарскиот меморандум до земјите членки на Европската унија, Дечев вели дека Софија со овој ткн објаснувачки меморандум одбива да ја прифати реалноста.

„Ние во Бугарија имаме интерес Македонија да биде членка на ЕУ и НАТО и ние во Бугарија цело време повторуваме дека ги прифаќаме сегашните реалности, но со текстот во објаснувачкиот меморандум не ја прифаќаме реалноста имајќи го предвид денешното реално постоење на македонскиот народ и денешното постоење на македонскиот јазик. На пример, ако го прочитате меморандумот, начинот на кој Собранието на АСНОМ се врзува со антибугарската идеологија, може да останете со впечаток дека не важи веќе тоа што го велиме дека ги прифаќаме реалностите“, вели Дечев.

За проблемот со Гоце Делчев, смета дека не може да така лесно да се постигне договор чиј е, македонски или бугарски, бидејќи во периодот на револуционерните и преродбенички движења во средината на 19. век и почетокот на 20. век, како што рече тој, тешко било да се каже што е бугарско, а што македонско, т.е. каде завршува бугарското, а каде започнува македонското.

Бугарскиот историчар вели дека и двете страни имаат вина, но дека Бугарите не треба да се занимаваат со македонската страна.

„Треба да си погледнеме во сопствениот двор. Бугарската вина е тоа што бугарското општество е убедено дека има општа историја на еден народ и тоа е само бугарска историја до 1944 година. Тоа е позиција која тешко може да ја издржи експертизата на сериозната историографија и постигнувањата на историографијата на полето на нациите и национализмите во последните три-четири децении, како и во областа на другите и другите хуманитарни и социјални науки. Бугарскиот историски наратив создава впечаток дека во 1944 година се случила некаква грешка и сегашните мешовити преговори и членството во Европската унија треба да бидат, така да се каже, инструмент со кој таа грешка треба да биде исправена и би се рекло дека Софија смета дека преговорите на Северна Македонија со ЕУ треба да бидат искористени од Бугарија за да ги добие војните коишто ги загуби во 1913, 1918 и 1944 година, но треба да се разбере дека преговорите на ЕУ не се за тоа“, објаснува професорот.

Дечев потсетува дека во декември 1944-та кога се создавала македонска кирилица, правата јазична комисија излегла со резултат за нова македонска азбука која е оддалечена и од српската кирилица и од бугарската кирилица.

„Македонската нација и процесот на нејзино создавање, со сите специфики и особености, не се разликува од процесите на создавање на која и да е друга нација. Македонскиот јазик е вештачки јазик до толку колку што сите стандардизирани јазици во светот се вештачки. Официјален јазик на една држава не може да биде дијалект. Додека не разбереме дека идентитетот на една нација е динамичен и тој не се предава по генетски пат, какви било мешовити преговори меѓу Бугарија и Северна Македонија, се излишни и ќе завршат во слепа улица. Во 40-тите години, посебно во летото и есента 1944 година беше апсолутно неизбежно дека ќе има македонска нација и македонски јазик. Како тоа точно се случило и какви биле факторите и деталите, тоа е дебата која македонското општество треба да ја води внатре, но таа дебата нема да се случи додека има притисок и опасност од Софија за јазикот и идентитетот“, вели Дечев.

Прашан чиј е интересот е да има притисок од Софија, тој вели тоа го прават оние кои се против бугарско-македонското пријателство и сакаат да прават политички кариери и политички ПР и да освојуваат гласови на национализам. Дечев вели дека има и други центри кои се против влегувањето на Македонија во НАТО и ЕУ и многу често се говори дека Белград и Москва задоволно тријат раце, но тој смета дека Белград и Москва немаат потреба да прават ништо, бидејќи во Софија и Скопје има доволно сили кои се спремни да го прават тоа без помош од Белград и Москва.

Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.