Страшна исповед на колешката на касапот на Веља: Делев канцеларија со него …беше ужас

Ова е ексклузивна изјава од поранешна вработена во Републичкиот фонд за здравствено осигурување, во Белград, која поради природата на нејзината работа секој ден се среќавала со Срѓан Лалиќ, чудовиштето од кланот Веља Невоља. Соговорничката работела со него со месеци. Лалиќ таму го носел неговиот вујко, инаку брат на неговата мајка, Момчило Бабиќ, тогашен директор на фондот за здравство, а сега амбасадор на Србија во Словачка. Сеќавањата за овие средби, вели таа, воопшто не се пријатни. Ниту за неа, ниту за останатите нејзини поранешни колеги. Во меѓувреме, таа го напуштила РФЗО и сега работи во приватна компанија.

– На 1 ноември 2013 година, Срѓан Лалиќ беше донесен во РФЗО. На почетокот никој не знаеше дека Бабиќ е неговиот вујко, но подоцна се дозна. Не е ни чудо, со оглед на тоа како се однесуваше од самиот почеток. Тој беше донесен на позицијата експерт за ИТ и веднаш беше назначен за раководител на ИТ секторот во фондот, во филијалата за градот Белград. Неговата почетна плата беше околу 70.000 динари. За тоа време, тоа беше солиден приход – изјавила поранешната вработена во фондот, која го гледала Лалиќ речиси секој ден затоа што многу се движел низ зградата и ги посетувал канцелариите.

Од самиот почеток, тврди таа, бил многу арогантен:

– Тој се однесуваше според моделот: „Ало бре, знаете ли кој сум јас? Јас можам да направам што сакам и никој не може ништо да ми направи“! Тој доаѓаше на работа кога сакаше, и заминуваше исто така. Сите ние строго седевме со полно работно време, одевме на пауза во предвиденото време, но тоа не важеше за него. Дури и да не знаевме кој го донесе, лесно може да заклучиме дека тој има силен грб.

На прашањето дали е во конфликт со него, соговорничката одговорила дека сите да комуницираат со него што е можно помалку.

– Немаше многу конфликти, но само од таа причина. Во ходникот, кога ќе го видев, дискретно ќе преминав на другата страна. Сепак, поради мојата работа, честопати морав да работам со него и воопшто не беше пријатно. И инаку беше многу конфликтен, еднаш пред десет лица се развика на колешка, постара жена, чија брада цело време се тресеше, а нејзините раце толку многу се тресеа што не можеше да држи молив во раката. Мислам дека потоа отиде на боледување – вели поранешна вработена во РФЗО и продолжува:

– Тој исто така знаеше да омаловажува други луѓе. Тој ги потценуваше експертите кои работеа таму 20-30 години. Тој немаше почит кон своите постари или најблиските колеги.

Не затворив очи цела ноќ

Соговорничката која работела со Лалиќ вели дека не можела да ги затвори очите цела ноќ кога ја видела ужасната слика од него и Беливук со жртвата што ја касапeле.

– Не можев да спијам таа ноќ. Кога и да ги затворам очите, лицето ќе ми се појавеше. Кога го видов како се смее на тие фотографии на измачената жртва на која наскоро ќе ѝ биде отсечена главата, само се вратив во периодот кога работевме заедно. Самата помисла дека честопати споделував канцеларија со таква личност предизвикува гадење и ужас кај мене. Таа вечер, повикав колешка која исто така работеше со нас, а и таа жена не можеше да поверува. Во еден момент, и јас и таа си рековме: „Среќа ние добро поминавме, не завршивме како ќебапи“.

Скај телефони

Поради сето ова, штом Бабиќ, неговиот вујко, го напушти РФЗО, поднесувајќи си оставка, Лалиќ беше преместен, а набргу потоа го напушти фондот.

– Официјално, причината беше „невклопување во средината”. Тој беше пренесен во седиштето на РФЗО, каде ја извршуваше функцијата раководител на одделот за одржување на информатичките системи од 7 август 2014 година, но и таму беше истата приказна. Ароганција и непочитување, едноставно му се можеше ! Но овој пат заштитник не беше вујкото, туку мајката на Момир Лалиќ, која во тоа време беше на многу висока позиција во друг фонд, пензискиот инвалидитет (ПИО). Се сеќавам, мојот пријател и колега од тоа време, кој работеше во РФЗО повеќе од 20 години, имаше конфликт со Срѓан. Да не беше жена, сигурен сум, според она што го видов, дека тој физички ќе ја нападнеше. Вака само ѝ викаше и пцуеше. Тој дури во еден момент ѝ рече дека нема да „помине добро”. Од оваа перспектива, таа закана е повеќе од страшна.

Да потсетиме, Лалиќ беше задолжен за набавка и одржување на шифрираните телефони Скај, во кланот на Беливук, преку кои комуницираа.

Доколку преземете содржина од оваа страница, во целост сте се согласиле со нејзините Услови за користење.