Украински војници испукаа неколку истрели во воздух за да го спречат стампедото на главната железничка станица во Киев додека илјадници луѓе денеска се обидуваа насилно да влезат во возовите за евакуација.
Гужвата беше таква што не секој можеше да се качи во возовите од Киев за Лавов на западот на земјата, додека расте стравот од руски напади.
Кога возот застана на перонот, луѓето побрзаа со надеж дека ќе влезат, некои од нив со деца и домашни миленици.
Откако се слушнаа врисоци, чуварите испукаа неколку истрели во воздух за да ја растераат толпата.
https://twitter.com/AJEnglish/status/1497242739884400676?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1497246552506736660%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es2_&ref_url=https%3A%2F%2Fkurir.mk%2Fsvet%2Fvesti-svet%2Fvideo-ukrainci-masovno-begaat-so-voz-vojskata-puka-vo-vozduh%2F
Триесетгодишната Марија се откажала од обидот да замине откако поминала неколку часа на платформата со сопругот, детето и кучето.
„Можете сами да видите, опасно е да се пробие толпата со дете. А кучето е исплашено. Искрено, исцрпени сме“, изјави таа за новинарот на Ројтерс.
И некои странски студенти се обидуваа да заминат. Една од нив, девојка од Монголија, која беше на перонот, рече дека на неа и на нејзините колеги студенти им била понудена можност да бидат евакуирани дома доколку можат да стигнат до Полска, која граничи со западна Украина.
Додека украинските војници минуваа низ станицата, луѓето аплаудираа и извикуваа воени поздрави: „Слава на Украина!“, „Слава на хероите!“
„Не се плашам од ништо“, рече Ирина, 35-годишна жена која исто така не успеа да се качи во возот.
„Ние се залагаме за вистината и ако сме за вистината, Бог е на наша страна. Подготвена сум да останам во Киев доколку е потребно и да дадам морална поддршка за нашата армија“, рече таа.
Многу други избраа да заминат, а патиштата кои водеа од главниот град се пренатрупани два дена. Десетици илјади веќе успеаја да ја напуштат земјата, главно жени и деца, додека на мажите кои се доволно возрасни за да се борат, им беше кажано да останат.
