Триесет и едно љубовно писмо од Кочо Рацин до Рахилка Фирфова- Раца, неколку напишани со негова крв, вечерва (20 часот) за првпат јавно ќе бидат претставени во фоајето на Националната и универзитетска библиотека (НУБ) „Св. Климент Охридски“ во Скопје. Реткото изложување на љубовните писма од Коста Солев, основоположникот на современата македонска литература, кон неговата муза Раца, е дел од настанот „Ноќна романса за Кочо Рацин“ со кој се одбележуваат 110 години од неговото раѓање и 75 години од смртта.
Љубовните мисли и намери се напишани на дописни картички, разгледници од 1920-тите години, кои биле дел од цела серија насловена „Руска галерија“. Ќе се изложат сите 38 картички, 31 посветени на Раца, а другите седум за неговите родители и пријатели. Картичките, кои се сведоци на едностраната и платонска врска меѓу Кочо и Раца, се дел од архивскиот фонд „К.Рацин“ на Архивот на Македонската академија на науките и уметностите (МАНУ).
Коста Солев, книжевен деец, комунистички активист, со проминентни размислувања и интереси за литературата, политиката, филозофијата и богомилството, својот псевдоним Рацин го добил по силно искажаната љубов кон Раца односно Рахилка Фирфова (1911-2000), девојка од богата градска фамилија. Тие живееле во истиот град, во Велес, но никогаш не се запознале.
„Тоа траеше пет-шест месеци, а потоа почнаа да стигнуваат картичките. Мојата мајка, која беше неписмена, како ги примала од поштарот, ги редела на греда во тремот, каде си редела и други работи што ѝ доаѓале при рака. Кога зачестија, мајка ми ме викна, малку вознемирена: ’Ќерко кој ти е овој?’, па се потсмири кога ѝ кажав дека не го познавам. Сѐ им раскажав на другарките, и потоа почнавме, како се враќавме од училиште, да ги читаме картичките, па и сите наизуст ги научивме. Потоа едно време се проретчија, веројатно тогаш замина во Сплит. Картичките беа претежно црно-бели, имаше цела серија ’Руска галерија’, а потоа стигаа како разгледници од градовите каде живеел. Последната картичка ја добив во оваа куќа, во која сум мажена. Наоѓа сили да ми честита, но немаше никаков проблем во оваа куќа, не беше ништо тајно“, вели Раца во интервјуто.
Поради тогашната општествено-политичка ситуација, пишувани се на српски јазик, а адресирани се до Рахилка Фирфовиќ, на тогашната адреса Франш Депере, бр. 3.