Досегашното постапување по поднесувањето на Обвинение против Жан Митрев остава впечаток дека обвинителството и Судот се на една страна, а на другата страна е одбраната.
Па така, во постапката по жалба против Решението за блокада на сметките на Клиничката болница Жан Митрев, по поднесувањето на жалбата и доставување на предметот на одлучување до Апелациониот суд Скопје, обвинителството достави дополнителен писмен доказ кој што не е доставен до обраната, а Решението на Апелациониот суд за одбивањето на жалбата се повикува токму на тој доказ.
На одбраната дури не ѝ е доставено ни Мислењето на Вишото јавно обвинителство Скопје, а тоа се повреди кои што Судовите не може да не ги знаат бидејќи се опфатени со Пресуди на Врховниот суд на РСМ и на Европскиот суд за човекови права.
И сега, во период меѓу одлагање на рочиштата, за проучување на доказите доставени од обвинителот на повеќе од 10 000 страници пишан материјал и голем број содржини во електронска форма, на одбраната и се оставени само 10 работни дена (дозволен увид 4 часа во денот) во кој рок е и подготовката на одбраната, поради што и со писмено барање адвокатите се обратија да се пренасочи судењето, но Судот на тоа не одговори.
Дали се ова значи дека замислата е Жан Митрев да биде осуден по кратка постапка, па поради тоа не се почитуваат основните права на одбраната?
