Членството на Украина во НАТО никогаш не било нешто „неизбежно“, тврди Столтенберг

Приклучувањето на Украина во НАТО не е „релевантно“ или „на агендата за блиска иднина“, призна во петокот генералниот секретар на Алијансата, Јенс Столтенберг, говорејќи на панелот на дискусијата наведена како „Цената на мирот или чинењето на војната?“ на Дипломатскиот форум во Анталија во Турција.

„На Украина е да одлучи дали сака да се стреми за членство. А потоа, секако, 30 сојузници на НАТО треба да одлучат дали Украина е подготвена за членство“, рече Столтенберг.

„Веќе долго време беше јасно дека членството за Украина не беше нешто што  неизбежно ќе се случи, ниту нешто што е релевантно во блиска иднина. Но, повторно, ова е принципот на почитување на правото на секоја нација да го избере својот пат“.

Киев со години ги искажуваше аспирациите за НАТО, а инструкторите од земјите-членки на блокот отворено ги обучуваа украинските трупи за тоа време. Сепак, иако беше призната како „специјален партнер“ на алијансата, таа никогаш не стана полноправна членка.

Столтенберг го повтори својот став дека Русија не треба да има никаков збор за идното проширување на НАТО, тврдејќи дека тој не сака „да живее во свет каде што големите сили ги принудуваат малите земји да го прават она што не сакаат да го прават“. Притискањето на Алијансата кон исток долго време беше меѓу главните безбедносни грижи изразени од Москва и го формираше централниот дел на сеопфатниот безбедносен договор предложен од Русија кон крајот на 2021 година.

Запрашан дали Москва би можела да има своја сфера на влијание како онаа на САД, Столтенберг рече дека, иако не поддржува се што направи Вашингтон, нејзините минати агресивни дејства не треба да се користат за оправдување на тековната офанзива на Москва против Украина.

„Јас не го бранам сето она што Соединетите Држави го направија во изминативе 200 години. Јас всушност одев на улица, протестирајќи против некои од овие војни“, рече поранешниот норвешки премиер, без да образложи за неговите наводни антивоени активности.

„Фактот што една нација прави нешто погрешно… не ги оправдува тешките грешки на друга“.

Москва го нападна својот сосед кон крајот на февруари, по седумгодишниот ќор-сокак поради неуспехот на Украина да ги спроведе условите од договорите од Минск и евентуалното признавање на републиките Донбас во Доњецк и Луганск од страна на Русија. Протоколите со посредство на Германија и Франција беа дизајнирани да го регулираат статусот на тие региони во рамките на украинската држава.