Трансформацијата на Марс во планета погодна за живот е честа тема во научната фантастика. Но, дали тоа може да се направи во реалниот живот? Научниците сега предлагаат нов пристап за затоплување на планетарниот сосед на Земјата со аеросолизација на честички од железо или алуминиум со големина на лапавица во нејзината атмосфера за да се зароби топлината и да се распрсне сончевата светлина низ површината на Марс.
Идејата е да се зајакне природниот ефект на стаклена градина на Марс за да се зголеми температурата на неговата површина за приближно 28 степени Целзиусови во текот на десет години. Тоа не би било доволно за да го направи Марс погоден за живеење, но научниците кои го развија предлогот го гледаат како остварлив прв чекор.
„Тераформирањето се однесува на менување на животната средина на планетата за да се направи повеќе слична на Земјата. За Марс, загравањето на планетата е неопходен, но не и доволен прв чекор. Претходните концепти се фокусираа на ослободување на стакленички гасови, но ова бара големи количества ресурси кои се ретки на Марс“, вели планетарниот научник од Универзитетот во Чикаго, Едвин Кајт, кој помогна во водењето на истражувањето објавено оваа седмица во списанието Science Advances.
„Клучен елемент на нашата работа е новиот предлог за користење модифицирани наночестички за загревање на атмосферата на Марс и климатското моделирање што сугерира дека овој пристап може да биде поефективен од претходните концепти. Ова е важно, бидејќи претставува потенцијално поизводлив метод за модификација на климата на Марс, која би можела да ги обликува идните стратегии за истражување на Марс“, додава Кајт.
Американската вселенска агенција NASA испрати роботски ровери да ја истражуваат површината на Марс и лендерот „InSight“ за да ја проучуваат внатрешноста на планетата. Програмата „Artemis“ на NASA има намера да испрати астронаути на површината на Месечината првпат од 1972 година во наредните години како подготовка за потенцијални идни човечки мисии на Марс.
Има многу предизвици за човечкиот живот на Марс: недостиг од кислород за дишење, штетно ултравиолетово зрачење поради тенката атмосфера, солена почва несоодветна за одгледување растенија, песочни бури кои понекогаш покриваат поголем дел од планетата. Сепак, екстремно ниските температури се сериозна пречка. Просечната температура на површината на Марс е околу минус 65 степени Целзиусови, а со оглед на тенката атмосфера, сончевата топлина лесно излегува во вселената.
