Односите на Москва со Северна Кореја сугерираат обид за повторување на верзијата „Kaiserschlacht“ од 1918 година. Планираната средба на севернокорејскиот лидер Ким Џонг Ун со Владимир Путин во Владивосток, откриена од американските разузнавачи, ни дава нов увид во руската стратегија и во Украина, како и како и предупредување за ширење на опасности по светот, пишува британски „Телеграф“.
Додека офанзивата на Киев продолжува во четвртиот месец, со ограничен успех и неколку руски контранапади, станува јасно дека планот на Москва можеби е да и дозволи на Украина да ги исцрпи своите луѓе, тенкови, гранати и ракети на најтесните рабови на линијата Суровикин.
Може да се замисли дека штом маневарските сили на Украина, опремени и обучени со помош на Запад, ќе бидат уништени, Русија ќе може да започне голема офанзива, можеби веќе во јануари.
Пролетна офанзива?
По речиси две години борби кои се споредуваа повеќе со Првата светска војна отколку со Втората светска војна, планот потсетува на германската „Кајзершлахт“, пролетната офанзива која започна во март 1918 година и ги оттурна противниците, заземајќи повеќе територии од која било страна. преземени претходните четири години од војната.
Ова беше постигнато со тоа што Германците го крвават непријателот на суво, додека насобраа огромни резерви на жива сила и муниција зад линиите, подготвени да извршат разурнувачки напад сличен на она што Британците го планираа, но не успеаја да го постигнат, за време на битката кај Сом во 1916 година.
Проблемот за Путин е што додека се обидува да ги скрши украинските сили, троши огромни количества муниција, особено артилериски гранати и балистички ракети и многу голем број тенкови. Додека Русија има поголем обем на воено индустриско производство од поголемиот дел од Западот, и продолжува да мобилизира десетици илјади мажи секој квартал на постојана основа, нејзините залихи остануваат недоволни за нивото на трошоци потребни за голема нова офанзива.
Ова е местото каде што Пјонгјанг би можел да се вклучи. Северна Кореја најмалку една година испраќа големи количества гранати, ракети и проектили во Русија, а голем број пратки се организирани од Вагнер,групата на покојниот Евгениј Пригожин. Во јули, министерот за одбрана на Путин, Сергеј Шојгу беше во Пјонгјанг, најверојатно преговарајќи за дополнителни испораки.
Таму ќе ја најдат хардверска пештера на Аладин – Северна Кореја има огромни залихи тешко оружје и артилериска муниција. Многу од оружјата се стари и несигурни, но тоа нема да биде важно ако Русија прибегне кон својата стара тактика за победа: користење на огромни бројки за да го избрка непријателот како што сакаа Германците да направат во 1918 година.
Што ќе му даде Москва на Пјонгјанг и обратно
Новата оска Москва-Пјонгјанг е пресврт на улогите од ерата на Студената војна, кога Советскиот Сојуз и Кина беа главните снабдувачи со оружје на Северна Кореја од нејзиниот почеток. Снабдувањето продолжи и по распадот на Советскиот Сојуз, а заврши само со воведување санкции од ОН.
Денешната поддршка за Русија го користи Ким како алатка за возвраќање на САД, со несомнено одобрение од Пекинг. Но, поддршката на Северна Кореја нема да дојде без висока цена. Осакатен од западните санкции, на Пјонгјанг очајно му треба нафта, храна, ѓубриво и суровини што Русија ги има во изобилство.
Поголема загриженост предизвикува можноста за снабдување на Северна Кореја со тврда валута и технологија за северната програма за нуклеарно оружје, особено за развој на интерконтинентални балистички ракети, пренесува „Јутарњи лист“.
Како и со способноста за снабдување со други стоки, Русија има огромни способности во оваа област, вклучувајќи го и сопственото знаење за нуклеарно оружје. Ова би можело да ја промени играта во стремежот на Пјонгјанг за ефикасна програма за испорака на нуклеарно оружје.
Некои аналитичари сугерираат дека американското обелоденување на планираната посета на Ким би можело да биде доволно за да се откаже. Нема да има никаква разлика. Длабоко вкоренетите врски меѓу двете земји се доволни за оваа смртоносна соработка да продолжи и да се развива без средбата на двајцата лидери.
Се чека средбата
Затоа мора да се постави прашањето зошто воопшто имало потреба да се планира ваква средба? За Ким, практично ограничен со границите на сопствената земја, тоа би било можност да се позиционира како светски државник пред своите колеги во антизападните режими.
Путин исто така треба да му покаже на својот народ дека не е изолиран. Но, можеби има нешто друго зад тоа. Путин можеби има на ум преговарачки адут за да ја охрабри и онака разнишаната американска администрација да изврши притисок врз Киев за прекин на огнот.
Без оглед на дипломатската двојна игра, Западот сега треба да и помогне на Украина да се подготви во случај нивната сегашна офанзива да не успее, дозволувајќи му на Путин да го започне својот Кајзершлахт.
Германската офанзива во 1918 година запре поради исцрпеност и недостиг на залихи. Не можеме да сметаме на слична судбина што ќе го снајде следниот потег на Путин: прашање е дали Украина ќе има ресурси да ги задржи Русите, а камоли да започне своја верзија на Стодневната офанзива што им дозволи на сојузниците, со новопристигнатите американски сили, да ги истераат Германците назад во нивната татковина.
Ако ова апокалиптично сценарио од 1918 година стане реалност, тоа ќе бара голем напор од Западот, како и од Украина – повеќе отколку што е веќе направено. Тоа ќе биде исклучително скапо за сите, со потенцијални последици кои се премногу застрашувачки за размислување, пишува британски „Телеграф“
