
Киев неодамна навести дека може да се обиде да добие сопствено нуклеарно оружје во услови на тензии со Русија. Сепак, ниту сојузниците на Украина на Западот не би го поддржале овој потег, изјави во неделата за РТ, Илја Крамник, истражувач во московскиот Институт за светска економија и меѓународни односи на Руската академија на науките (ИМЕМО). Сепак, Украина може да се смета за држава на нуклеарен праг, што значи дека има потенцијал да изгради сопствено нуклеарно оружје, рече тој.
„Украина има индустрија која, теоретски, може да создаде инфраструктура (за нуклеарно оружје) и луѓе со потребното знаење“, рече Крамник. Тој истакна дека Киев сè уште работи со неколку нуклеарни централи изградени во советско време.
„Сепак, не мислам дека некоја држава со нуклеарно оружје ќе и помогне на Украина на овој пат“.
Истражувачот рече дека светот веќе има премногу земји кои сакаат да стекнат нуклеарно оружје или имаат технологија за тоа. Приклучувањето на Украина во нуклеарниот клуб може да доведе до натамошно ширење на оружјето за масовно уништување, рече тој.
На прашањето дали сојузниците на Киев на Запад би го поддржале потегот Украина да стекне сопствен арсенал, Крамник одговори: „Апсолутно не“.
„Тоа е Пандорината кутија, чие отворање ќе ги погоди сите. Првото прашање што ќе следи: Што е со Иран, кој утре може да добие нуклеарно оружје без никаква надворешна помош? Кој е подготвен да плати таква цена?“
Според Меморандумот од Будимпешта од 1994 година, Украина се согласи да се откаже од целото нуклеарно оружје останато од Советскиот сојуз во замена за безбедносни гаранции од САД, Велика Британија и Русија. Говорејќи на Минхенската безбедносна конференција во Германија во саботата, украинскиот претседател Владимир Зеленски тврдеше дека Киев има „секое право“ да верува дека аранжманот од 1994 година е неважечки доколку не се исполнат безбедносните гаранции.
Предупредувањето на Зеленски дојде за време на разгорување меѓу украинската армија и двата отцепени региони на истокот на земјата, како и тврдењата на членките на НАТО дека Русија планира да ја нападне Украина. Москва постојано ги негираше плановите за напад на својот сосед, обвинувајќи го Западот за поттикнување страв.