Оваа власт скокна како вол во купус. Не научила дека вевчанскиот гениј е вечен, вевчанскиот дух – непобедив, а вевчанскиот хумор – отровно револуционерен. Нека се распраша кај живите комунистички актер(к)и за „ Вевчанскиот случај“, документиран во филмот на Крсто Шканата „Хвала на слободи“, стои во Фејсбук статусот на Проф. др. Гордана Силјановска Давкова.
– На седми август во 1987 година, вевчанци кренаа буна против привилегираниот врв на Сојузот на комунистите на Македонија (СКМ), ембрионот на СДС. Решија да ја запрат прекумерната екплоатација на чуената Вевчанска вода за потребите на функционерските вили во „Елен камен“ крај Струга. Аздисаната власт го опседна Вевчани со огромни полициски сили, како денес, напаѓајќи дури и вевчански жени, пишува таа.
– Се огласи демократската јавност во одбрана на храбрите и одважни Вевчанци, уметниците и интелектуалците ја осудија тортурата. Чуле ли некои актуелни политички милитантни ликови за Вевчанската република? Како влегоа без пасоши во неа? Не можеше ли мирно да го решат соочувањето со исконската традиција? Немаше ли место за симболично одбележување на човечкиот пркос против Ковид 19, за разбирање на ненасушната потреба од волшебниот лек , наречен хумор, како израз на вевчанската слобода и непокор? Или, само себеси и своите партиски содружници ги разбираат кога прават карневали?, додаде Силјановска.
