Доналд Трамп е сериозен во однос на неговиот план да го „заземе“ Гренланд, полуавтономна територија на Данска, објави Ројтерс, цитирајќи извори запознаени со размислувањето на новоизбраниот американски претседател. Планот е да се прошири глобалното влијание на Америка.
Трамп тврди дека американската контрола над арктичкиот остров е императив на националната безбедност и не ја отфрла можноста за преземање на територијата со сила доколку е потребно.
Трамп најпрво ја изнесе можноста за преземање на Гренланд за време на неговиот претходен мандат.
Идејата на Трамп досега беше отфрлана од актуелната администрација на американскиот претседател Џо Бајден, ЕУ, Данска и самата влада на Гренланд.
Обновените изјави на Трамп, сепак, укажуваат дека неговата желба е „длабоко вкоренета амбиција“.
Трамп ја гледа територијалната експанзија како средство за создавање трајно наследство кое ќе се памети со генерации, велат изворите, цитирани од весникот. САД последен пат беа проширени во 1959 година, кога Алјаска и Хаваи станаа 49-та и 50-та американска држава под тогашниот претседател Двајт Ајзенхауер.
Трамп неодамна зборуваше и за преземање на Панамскиот канал и Канада.
Гренланд, најголемиот остров во светот, се наоѓа помеѓу Атлантскиот и Арктичкиот океан. Тој е дом на голема американска воена база и се наоѓа на најкратката рута од Северна Америка до Европа. Нејзината територија е поголема од Мексико, но е дом на помалку од 57.000 постојани жители.
Значењето на Гренланд се зголеми поради неговите богати природни ресурси, вклучително и минерали од ретки земји. Како што климатските промени го прават Арктикот попристапен, неговиот потенцијал за искористување на ресурсите и новите бродски ленти привлече зголемено внимание од глобалните сили, вклучувајќи ги Кина и Русија.
Москва се обидува да го одржи Арктикот стабилен, изјави во четвртокот рускиот амбасадор во Данска, Владимир Барбин.
Во објава на Телеграм, дипломатот напиша дека „обидот да се зајакне националната безбедност на САД на сметка на други земји… ќе биде земен предвид од Русија во нејзиното воено планирање“.
