Под слоганот „Не сме ни блиску“ денеска во Белград се одржува Парада на гордоста.
Засега се пристигнати голем број учесници на „Белград прајд“, јавува репортерот на Б92.нет од местото на настанот. Меѓу присутните има и многу странци. Атмосферата е многу позитивна и светла. Како што јавува репортерот, има и деца кои на парадата дошле во придружба на нивните родители.
На самиот почеток зборуваше директорот на Белград Прајд, Горан Милетиќ, кој рече дека досега немало никакви инциденти, а имало забележително повеќе луѓе од лани.
„Прајдот сè уште не е почнат, има многу повеќе луѓе од лани, од полицијата дознавме дека нема инциденти“.
ЛГБТ членовите одговорија на прашањата на порталот – што значи Белград Прајд за нив и дали се чувствуваат загрозени во Србија поради нивната сексуална ориентација или родов идентитет.
„Парадирањето не постигнува ништо, јас лично не сум љубител на парадирањето. Хомосексуалноста не треба никому да се докажува, туку треба да се подигне свеста на Балканот и да се искорени глупоста. Дури тогаш ќе може да се влезе во бракови, не врски, туку бракови, со сите бирократски придружни работи што ги носи бракот како институција и заедница на две лица“, рече учесник на прајдот кој дојде од Нови Сад да го поддржи собирот, но сакаше да остане анонимен.
Покрај неа, за Б92.нет зборува и транс лице, кое исто така инсистира на анонимност.
„Иако не сум бил секоја година, мислам дека е добро не само што постои парадата, туку и што конечно се случува редовно и што има конкретни барања што се поставуваат на тоа. Благодарение на Прајд, ЛГБТ заедницата и нашите проблеми многу повеќе се зборуваше во последниве години, а некои од нив почнаа да се решаваат – на пример, кај нас транссексуалците, здравствената заштита е значително подобрена, таа е вклучена во задолжителното здравствено осигурување и веќе не треба да се чека за операција за да се добијат документи на посакуваното име и пол. Иако не се согласувам баш со сѐ што се случуваше на Парадата на гордоста во претходните години, бидејќи не е сѐ добар ПР за ЛГБТ заедницата, на мислење сум дека ваквиот настан треба да постои, а на противниците на Прајд би им рекол дека улиците се сечии и ничии и дека не мора да доаѓаат“.
Покрај тоа, тој додава:
„Се надевам дека резултатот на оваа Прајд и активностите на претставниците на ЛГБТ заедницата ќе биде легализација на граѓански истополови бракови, партнерство, како и да го наречете, бидејќи е скандалозно и неприфатливо што една европска земја сè уште нема овој тип на законска регулатива иако сме зачекориле добро во 21 век и номинално сакаме да бидеме во чекор со развиениот свет. Јас сум доволно среќен да работам во добра странска компанија, да живеам самостојно, да имам здравствена заштита што значи многу за мене како транс жена, да бидам прифатена од повеќето средини, но не сите се на таа позиција, и тоа мора да се промени. Дискриминацијата – особено во семејството и на работното место, сè уште е голем проблем, а насилството што се случува спорадично (за среќа во помала мера од претходно) не е соодветно санкционирано. Ги направивме првите чекори, но ни претстои долг пат. Во ЛГБТ заедницата во Србија, мачињата виделе и прошетале, но време е да сериозно почнете да гребете ако сакаме да постигнеме нешто“.
Што пишуваат транспарентите на ЛГБТ популацијата?
На овогодинешниот собир голем број транспаремати го привлекоа вниманието на речиси сите минувачи. Што сака ЛГБТ популацијата да пренесе преку транспарентите?
„Љубовта победува сè“, „Ниту едно живо суштество не може да биде нелегално“, „Не одам во Прајд затоа што сакам, туку затоа што морам“, „Секој родител го боли кога детето му е повредено“ се само дел од знаци кои припадниците на ЛГБТ популацијата ги покажаа на Белград за време на парадата.
