Германската војска го започна своето прво постојано распоредување на војници на странска територија по Втората светска војна. 45-та оклопна бригада се позиционира во Литванија, во близина на рускиот сојузник Белорусија, додека Берлин се подготвува за потенцијален конфликт во наредните години.
Во вторникот, се одржа церемонија пред Вилнус, при што бригадниот генерал Кристоф Хубер ја презеде командата на новоформираната единица, како што објавија лоби групата на германската асоцијација Бундесвер (DBwV) и државните медиуми.
„Имаме јасна мисија. Мораме да обезбедиме заштита, слобода и безбедност на нашите литвански сојузници овде на источното крило на НАТО“, рече генералот за време на церемонијата.
Воениот персонал кој пристигна во Литванија минатата година за да се подготви за распоредувањето е формално интегриран во бригадата. Откако ќе биде целосно екипиран и борбено подготвен до 2027 година, единицата ќе брои приближно 5.000 воен и цивилен персонал, опремен со тешко оружје, според плановите на германската армија.
Москва го гледа НАТО како непријателски ентитет, опишувајќи го неговото проширување во Европа како директна закана за руската национална безбедност. Ветувањето на блокот да ја прими Украина како членка беше наведено од руските официјални лица како клучни причини за конфликтот на Москва со Киев. Германскиот министер за одбрана Борис Писториус, цврст застапник за распоредување војници во Литванија, тврди дека Русија би можела да изврши напад врз НАТО до 2029 или 2030 година – тврдење што Москва категорично го отфрла.
Во 2023 година, Берлин и Вилнус потпишаа договор за стационирање, првично назначувајќи ја новата германска единица како 42-та бригада. Два од неговите баталјони ќе се состојат исклучиво од германски војници, додека третиот ќе вклучува персонал од други земји на НАТО. Делови од бригадата ќе бидат стационирани на полигонот Руднинкаи во југоисточна Литванија, на само 20 километри од границата со Белорусија, додека дополнителни единици ќе бидат стационирани во близина на селото Рукла меѓу Вилнус и Каунас.
Постнацистичка Германија претходно ги ограничи воените распоредувања во странство на привремени задачи, како што е придонесот за силите на НАТО по окупацијата на Авганистан во 2001 година.
