Руската Федерална служба за безбедност (наследникот на КГБ) во петокот ги декласифицираше документите од случајот на личниот пилот на Адолф Хитлер, откривајќи детали од последните часови на нацистичкиот диктатор. Хитлер изврши самоубиство на 30 април 1945 година, само неколку дена пред советските трупи да го заземат Берлин, со што практично заврши Втората светска војна во Европа. Неговото тело било полиено со бензин и изгорено.
Генерал-полковник Ханс Баур, кој работеше за Хитлер повеќе од една деценија, беше заробен од советските војници на 2 мај 1945 година и се соочи со судење во Москва. Руската Федерална служба за безбедност (ФСБ) објави претходно доверливи документи од досието на Баур. Трудовите од огранокот на Новгородскиот регион на ФСБ ја вклучуваат рачно напишаната автобиографија на Баур и нејзиниот превод од германски јазик, како и неговото сведочење.
Баур го опиша неговиот последен разговор со Хитлер кој се одржал на 30 април 1945 година, непосредно пред нацистичкиот водач и неговата сопруга Ева Браун да си го одземат животот. Според Баур, за време на неговите последни денови Хитлер речиси никогаш не го напуштал својот дом, изгледајќи старо и кревко. Рацете, како што тврдеше Баур, му трепеа, а намерата му беше јасна.
„Хитлер ме пречека во ходникот и ме одведе во својата соба. Ми ја подаде раката и ми рече: „Баур, сакам да се збогувам со тебе, сакам да ти се заблагодарам за сите години служба“, се сеќава пилотот.
Потоа, според сведочењето на Баур, Хитлер сакал да му ја подари својата омилена слика, портретот на Рембрант на прускиот крал Фредерик Велики – како подарок. Баур, пак, се обидел да го убеди Хитлер да не се самоубие велејќи дека во тој случај „сè ќе се распадне“.
„Моите војници не можат и не сакаат да издржат повеќе. Не можам да издржам повеќе“, беше одговорот на Хитлер.
Тој му откри на Баур дека наредил да ги запали неговото и телото на Браун „веднаш“ по смртта. Хитлер ја објасни оваа желба со стравот дека нивните тела ќе имаат слична судбина како онаа на италијанскиот диктатор Бенито Мусолини и неговата љубовница чии тела, по егзекуцијата во април 1945 година, беа обесени за јавно гледање во Милано.
Неколку часа по разговорот, кој го поминал во палење документи и подготвувајќи се да го напушти Берлин, Баур се вратил да го земе ремек-делото на Рембрант и открил дека „сè е готово“, труповите на Хитлер и Браун веќе биле запалени.
„Неколку чувари на СС возбудено трчаа горе-долу. Прашав: „Дали е готово?“ – „Да“. „Каде се телата?“ „Тие се завиткани во ќебиња, полиени со бензин и веќе горат горе во градината на Царската канцеларија. Тогаш ми кажаа дека Хитлер се застрелал. Некој рече: „Треба да ги избришеме локвите крв“.
На 13 мај 1945 година, вработените во одделот за контраразузнавање СМЕРШ градината на Канцеларијата на Рајхот го открија гробното место на јагленосаните трупови на А. Хитлер и Е. Браун, „чија автентичност беше потврдена со бројни форензички медицински прегледи“, соопшти ФСБ, коментирајќи ги декласифицираните документи.
Ханс Баур беше осуден на 25 години затвор во Советскиот Сојуз во 1950 година, но беше ослободен пет години подоцна. Тој бил затворен од Французите околу две години до 1957 година. Подоцна истата година се вратил во Западна Германија каде што починал во 1993 година на 95-годишна возраст.
Со текот на годините, приказната за самоубиството на Хитлер беше оспорувана. Во 2009 година, американските истражувачи тврдеа дека фрагментот од черепот прикажан на изложба во Москва не е на Хитлер. Шефот на архивата на ФСБ, Василиј Христофоров ги отфрли тие тврдења во тоа време, велејќи дека советската форензичка истрага јасно ја докажала автентичноста на останките.
Посмртните останки на Хитлер беа погребани во Магдебург, Германија во 1946 година, но советската влада беше загрижена дека погребното место може да стане светилиште за следбениците на Хитлер, па тајно го ексхумираше гробот во 1970 година и ја уништи неговата содржина. Москва одлучи да ги задржи фрагментите од черепот и вилицата што беа користени за идентификување на нацистичкиот водач.
